Czym jest syndrom DDA i DDD?

Syndrom DDA może się wykształcić u osób wychowywanych w rodzinie, w której jeden lub obydwoje rodziców było uzależnionych od alkoholu. 

Syndrom DDD może natomiast wykształcić się u osób, które doświadczały lub były świadkami przemocy w rodzinie, a ich życiu towarzyszyły częste kłótnie, awantury czy też rozwód rodziców, który odbywał się w bardzo napiętej atmosferze. 

Przykładem dysfunkcji rodziny może być choroba psychiczna rodzica lub wychowywanie dziecka tylko przez jednego z rodziców. 

Dysfunkcjonalność systemu rodzinnego polega na braku zaspokojenia podstawowych potrzeb, niezbędnych do prawidłowego rozwoju emocjonalnego i psychicznego dziecka. 

W rodzinach dysfunkcyjnych dziecku często brakuje poczucia bezpieczeństwa, ciepła, bliskości, zrozumienia, wsparcia, przewidywalności zachowań jego członków, bezwarunkowej miłości i akceptacji, poczucia bycia ważnym. Dziecko w takich rodzinach doświadcza wiele cierpienia, trudnych emocji, napięcia, nieraz traumy. 

W związku z tym konsekwencją funkcjonowania dzieci w rodzinach dysfunkcyjnych są trudności i cierpienie, z jakimi zmagają się często również w życiu dorosłym. Osoby te doświadczają m.in. z trudności w relacjach z innymi ludźmi, w stawianiu granic, zmagają się niską samooceną, czy też problemami w regulowaniu emocji i określeniu własnej tożsamości. Mogą doświadczać również stanów depresyjnych i lękowych, poczucia pustki, samotności i izolacji.